CD van de Week:
LET IT GO – BERNARD ALLISON
(Ruf Records, 2018)
Ik heb een paar bluesmannen die ik al heel lang volg en waarvan ik alles of althans zo veel mogelijk aan albums wil hebben. Een daarvan is Luther Allison, die ik lang geleden een paar keer zag op de Bluesestafette in Muziekcentrum Vredenburg (het oude!) in Utrecht. Wat een power had die man, wat een vette gitaarsolo’s speelde hij en hoe fanatiek zong hij zijn vaak bittere observaties over de wereld waarin wij leven. Zijn zoon Bernard is heel waardig in zijn voetsporen getreden. Ze traden nog samen op en maakten ook samen een fantastisch akoestisch bluesalbum. Maar Bernard Allison kent inmiddels ook al een behoorlijke eigen carrière met al heel wat albums achter zijn naam. Ik heb echter altijd dat voorbehoud ten aanzien van hem gehad dat hij de zoon van… was. Niet helemaal eerlijk natuurlijk. Maar het nieuwe album Let It Go heeft voor mij de doorslag gegeven: dit is een prima bluesman met echt wel een eigen herkenbare stijl van spelen, goede eigen nummers en een heerlijke band om zich heen: John T. McGhee, ook op gitaar, George Moye op bas en Mario Dawson op drums. Gitaar spelen kan Bernard als de beste, over het algemeen iets minder vurig dan wij van zijn pa gewend zijn/waren. En tijdens zijn optreden in Ospel als onderdeel van de Blues Caravan dit jaar viel al op dat zijn stem ongewild steeds meer op die van Luther Allison gaat lijken. Dit album staat vol met prima liedjes, in meerderheid van eigen hand met wel nog twee (pracht) covers van zijn vaders liedjes. Je krijgt funky blues, jazzy blues, blues rechtstreeks uit de blueskelders van Chicago èn ook bluesrock. Deze man heeft nu echt zijn draai gevonden!
In het tweede uur zijn te gast Patrick Cuyvers en Rachel Theunissen. Zij praten ons bij over het aanstaande Peer Blues, 13, 14 en 15 juli In Peer (B). |
 |